پیشگیری از عفونت های واژینال (دستگاه تولیدمثل زنان)

عفونت واژن: علائم، راه‌های پیشگیری و درمان متداول ترین عفونت های واژن

هر سال زنان زیادی به عفونت واژن مبتلا می شوند. این اختلال ممکن است در تمام سنین رخ دهد، اما زنان بیشتر در سنین باروری مستعد ابتلا به آن هستند. نوسان سطح هورمون ها، باکتری و فعالیت جنسی فقط چند مورد از دلایل رایج ابتلا به این ناراحتی در زنان است.

به طور کلی، سه نوع عفونت وجود دارد: عفونت قارچی واژن، عفونت باکتریایی واژن و تریکوموناس. ترشحات واژن، خارش و سوزش از علائم این سه نوع عفونت است. دانستن تفاوت میان انواع این عفونت ها و درمان اختصاصی هر یک برای کاهش علائم این بیماری ها ضروری است.

شناخت کافی بدنتان و درک علائم عفونت واژن، عوامل خطر و گزینه های درمانی به شما کمک خواهد کرد تا درباره ی اقدام درمانی مناسب تصمیم بگیرید. پس، اندکی وقت بگذارید و مقاله ی علمی و ساده ی زیر را بخوانید.

عفونت های واژینال - دات لب — Vaginal Infection Vector with Pathogenic Microbes, Bacterias and Viruses in Uterus Illustration. Inflammatory Process in Female Reproductive System, Sexually Transmitted Infection, Venereal Disease

عفونت قارچی (کاندیدیاز ولو واژینال)

عفونت قارچی واژن در زنان بسیار رایج است. در واقع، از هر ۴ زن، ۳ نفر در طول زندگی خود این عفونت را تجربه می کنند. قارچ کاندیدا معمولاً در دهان، دستگاه گوارش و واژن وجود دارد. اگر این قارچ زیاد شود، به بافت واژن حمله می کند. به طور معمول، قارچ کاندیدا در کنار میکروارگانیسم های دیگر در وضعیتی متعادل عمل می کند. اگر این تعادل از بین برود، رشد بیش از حد قارچ سبب عفونت می شود.

علائم عفونت قارچی واژن:

همه ی زنانی که به عفونت قارچی مبتلا می شوند، تمام علائم آن را تجربه نخواهند کرد. اگر عفونت قارچی خفیف باشد، علائم آن هم خیلی خفیف است. آگاهی از وضعیت طبیعی بدنتان، به شما کمک می کند تا از هرگونه تغییری در وضعیت سلامتی واژنتان آگاه شوید. اگر اولین بار است که این علائم را تجربه می کنید، با پزشکتان مشورت کنید. بیشتر زنان مبتلا به عفونت قارچی یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه می کنند:

خارش واژن
ترشحات واژن که غلیظ، سفید، تکه تکه و پنیری شکل است.
سوزش، زخم و درد
درد به هنگام ادرار یا رابطه ی جنسی
التهاب ناحیه ی خارجی آلت تناسلی (قرمزی، تورم، راش)

اگر یکی از علائم زیر را تجربه کردید، حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید. زیرا این موارد ممکن است، نشانه ی ابتلا به عفونت های دیگر باشند.

تب
لرز
راش یا کهیر
درد در ناحیه ی زیر شکم، کمر یا شانه
تهوع یا استفراغ
ترشح بدبوی واژن به رنگ سبز یا خاکستری
قاعدگی نامنظم
تکرر ادرار، نیاز فوری به دفع ادرار و مشکل در دفع ادرار

متغیرهای زیادی می توانند تعادل قارچ هایی را که به طور معمول در واژن هستند، تغییر دهند. همانطور که خواندید، عفونت قارچی ناشی از افزایش تعداد قارچ های کاندیدا است. اگر تعادل واژن تغییر یابد، این عفونت رخ خواهد داد. معمولاً هنگامی که «باکتری های مفید» آسیب می بینند یا وقتی که منبع غذایی (هورمون ها و رطوبت) زیادی برای قارچ ها وجود دارد، تعادل قارچ ها از بین می رود. در نتیجه، عفونت قارچی اتفاق می افتد.

چه عواملی احتمال ابتلا به عفونت قارچی را افزایش می‌دهند؟

محرک های عفونت قارچی عبارتند از:

غذای فراوان برای رشد قارچ ها
بارداری: با افزایش سطح استروژن در طول بارداری، زنان بیشتر ممکن است به عفونت قارچی مبتلا شوند.
قاعدگی: تغییرات سطح هورمون در طول یک چرخه ی قاعدگی طبیعی ممکن است بر سلامت واژن اثر بگذارد و به عفونت قارچی موقتی یا راجعه منجر شود.
افزایش سطح استروژن: زنانی که قرص های ضد بارداری ای را مصرف می کنند که حاوی مقادیر بالای استروژن است و زنانی که با استروژن هورمون درمانی می شوند، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت قارچی هستند.
.

نبود باکتری کافی برای کنترل قارچ ها
آنتی بیوتیک: آنتی بیوتیک های با طیف وسیع، باکتری های «خوبِ» لاکتوباسیلوس را در واژن از بین می برند. این اتفاق، رشد بیش از اندازه ی قارچ ها را به دنبال دارد.
درمان سرطان: شیمی درمانی، احتمال ابتلا به عفونت قارچی را افزایش می دهد.
نقص سیستم ایمنی: زنانی که به دلیل درمان با کورتیکواستروئید یا بیماری ایدز سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر ممکن است به عفونت قارچی مبتلا شوند.

نکته ی مهم این است که فعالیت جنسی در عفونت قارچی نقشی ندارد، اگرچه در عفونت های دیگر واژن مانند عفونت باکتریایی واژن و تریکوموناس، عامل مؤثری است.
و نکته ی آخر اینکه، بیشتر عفونت های قارچی ناشی از یک نوع قارچ کاندیدا هستند که به درمان های رایج پاسخ می دهد. اما گونه های دیگری وجود دارند که به درمان مقاوم تر هستند. اگر در درمان عفونت قارچی دچار مشکل شدید با یک پزشک متخصص مشورت کنید.

درمان عفونت قارچی واژن:

چنانچه، اولین بار است که به این نوع عفونت واژن دچار شده اید، یا مطمئن نیستید که این عفونت را دارید یا خیر، برای تشخیص درست حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید. عفونت قارچی را با دو روش درمان می کنند:

مصرف داروهای موضعی واژن (با تجویز پزشک یا بدون نسخه) و استفاده از داروهای خوراکی (فقط با تجویز پزشک)

درمان کامل در هر دو نوع خوراکی و موضعی هفت روز طول می کشد. یادتان باشد، فقط محصولات ضد قارچ این عفونت را درمان می کنند. محصولات حاوی بنزوکائین یا هیدروکورتیزون تنها علائم این بیماری را از بین می برند و عفونت را درمان نخواهند کرد.

پیشگیری از عفونت قارچی:

هرچند، همیشه نمی توان از عفونت قارچی پیشگیری کرد، با انجام دادن برخی کارها، خطر ابتلا به آن کاهش می یابد. به این منظور، باید نکات زیر را رعایت کنید، اینها بافت واژن را ملتهب می کنند یا تعادل طبیعی آن را به هم می زنند:

از اسپری ها و پودرهای خوشبو کننده استفاده نکنید.
از دستمال توالت، تامپون یا نوار بهداشتی معطر بپرهیزید.
برای شستشوی ناحیه تناسلی از صابون دوری کنید.
لباس‌ ورزشی تنگ نپوشید. زیرا با این کار عرق، زمانی طولانی در ناحیه ی تناسلی باقی می ماند.
لباس‌ شنا یا لباس خیس از عرق را در سریع ترین زمان ممکن عوض کنید.
از ژل بهداشتی بانوان بدون عطر استفاده کنید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید:

اولین بار است که به عفونت قارچی مبتلا شده اید.
سن شما کمتر از ۱۲ سال است.
قاعدگی نامنظم دارید.
در دوران بارداری یا شیردهی هستید.
مبتلا به دیابت یا مشکوک به آن هستید.
سیستم ایمنی ضعیفی دارید.
به عفونت قارچی راجعه دچارید ( ۴ بار یا بیشتر در یک سال)
در معرض ویروس ایدز قرار گرفته اید.
علائم دیگری مانند راش، تب، لرز، تهوع، استفراغ، درد در ناحیه زیر شکم، کمر یا شانه دارید.
ترشح واژن شما بدبو یا به رنگ سبز یا خاکستری است.

عفونت باکتریایی واژن:

عفونت باکتریایی یا واژینوز باکتریال ناشی از ورود باکتری های بد به داخل واژن است. دلایل ابتلا به چنین عفونتی در زنان کاملاً روشن نیست. اما، این نوع عفونت واژن متداول ترین نوع عفونت در زنان در سن باروری است.

علائم عفونت باکتریایی واژن:

۸۴ درصد زنان مبتلا به این عفونت هیچ علائمی را تجربه نمی کنند. هرچند، علائم احتمالی شامل موارد زیر است:

ترشحات سفید (شیری) یا خاکستری واژن که به دیواره ی واژن می چسبد.
بوی تند، مانند بوی ماهی که بعد از ادرار یا رابطه ی جنسی تشدید می شود.
خارش یا سوزش در اطراف واژن

علت عفونت باکتریایی واژن:

واژینوز باکتریال، شایع ترین عفونت زنان در سن باروری است. اما، نحوه ی ابتلا به آن چندان روشن نیست. فعالیت ها و رفتارهای زیر از لحاط آماری خطر بالای ابتلا به این عفونت را نشان می دهند:

دوش واژینال
داشتن یک یا چند شریک جنسی جدید
استفاده از آی یو دی (IUD) برای جلوگیری از بارداری
استفاده نکردن از وسایل پیشگیری در طول رابطه ی جنسی

درمان عفونت باکتریایی واژن:

عفونت باکتریایی معمولاً با آنتی بیوتیک های خاص خوراکی یا موضعی درمان می شود. پزشک باید این عفونت را تشخیص دهد و درمان مناسب آن را تجویز کند. عموماً، شریک جنسی زنان مبتلا به این نوع عفونت دچار این بیماری نمی شوند. اگر این عفونت درمان نشود، ممکن است خطر ابتلا به بیماری های زیر را افزایش دهد:

بیماری التهابی لگن (PID)
ایدز یا بیماری های آمیزشی دیگر

لازم است این نوع عفونت واژن را جدی بگیرید و بدانید که درمان علائمی نظیر بوی واژن، با محصولات عطری این عفونت را درمان نخواهد کرد

پیشگیری از عفونت باکتریایی واژن:

علت دقیق ابتلای زنان به عفونت باکتریایی ناشناخته است. بنابراین، دشوار است که بگوییم دقیقاً با چه کارهایی می توانید از ابتلا به این عفونت جلوگیری کنید. اما توصیه می کنیم، عادت های خوب زیر را انجام دهید:

معاینات لگنی منظم
استفاده از کاندوم به جای IUD در هنگام رابطه ی جنسی
اتمام دوره ی درمان این عفونت

فعالیت هایی که باید از آنها بپرهیزید:

دوش واژینال
داشتن چندین شریک جنسی
رابطه ی جنسی محافظت نشده

عفونت تریکوموناس واژینالیس

تریکوموناس عفونتی است که با رابطه ی جنسی منتقل می شود. علت آن انگلی به نام تریکوموناس واژینالیس است. این بیماری با برقراری رابطه ی جنسی حفاظت نشده با فردی که این انگل را دارد گسترش می یابد. این عفونت شایع ‌ترین بیماری آمیزشی قابل درمان در آمریکاست. تریکومونیازیس در زنان بیشتر از مردان شایع است. حتی اگر تریکومونیازیس علائمی نداشته باشد، از شخصی به شخص دیگر انتقال می یابد. همین موضوع کنترل آن را دشوار می سازد.

علائم تریکوموناس واژینالیس:

در زنان، این انگل بیشتر در قسمت تحتانی دستگاه تناسلی حضور دارد و بخش خارجی آلت تناسلی، واژن و مجرای ادراری را درگیر می کند. موارد زیر از علائم تریکومونیازیس است:

خارش، سوزش، قرمزی بخش خارجی آلت تناسلی و واژن
ناراحتی به هنگام ادرار کردن
درد به هنگام رابطه ی جنسی
بوی بد واژن
ترشح زرد یا سبز رنگ و کف مانند واژن

علت تریکوموناس واژینالیس:

این انگل از طریق تماس جنسی حفاظت نشده با شخص مبتلا منتقل می شود. عفونت تریکومونیازیس ممکن است از زنی به زن دیگر یا از مرد به زن و برعکس منتقل شود. این انگل معمولاً بر نواحی دیگر بدن اثر نمی گذارد.

تریکوموناس واژینالیس چه تاثیری بر روی زنان باردار می‌گذارد؟

به گفته مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا، زنان بارداری که به تریکوموناس مبتلا هستند، معمولا دچار زایمان زودرس می‌شوند.

درمان تریکوموناس واژینالیس:

این بیماری با بررسی پزشک متخصص یا انجام آزمایشی که وجود انگل را تأیید می کند، تشخیص داده می شود. عفونت تریکومونیازیس با آنتی بیوتیک های خوراکی تک دوز درمان می شود. این عفونت ممکن است بعد از درمان هم برگردد. در نتیجه، شریک جنسی شما هم باید از این عفونت آگاه شود تا به دنبال درمان آن برود. به طور میانگین، از هر پنج نفر، یک نفر، ۳ ماه پس از درمان دوباره به عفونت مبتلا می شود. برای این عفونت هیچ درمان بدون نسخه ای وجود ندارد.

پیشگیری از تریکوموناس واژینالیس:

بهترین راه پیشگیری از این بیماری داشتن رابطه ی جنسی محافظت شده (با کاندوم) و پرهیز از رابطه ی جنسی با شخصی است که برای بیماری های آمیزشی آزمایش نشده است. همچنین، بهتر است در طول دوره ی درمان رابطه ی جنسی نداشته‌ باشید.

چه زمانی باید به پزشک متخصص مراجعه کنید:

عفونت باکتریایی واژن و تریکوموناس، pH واژن را بالا می برند، پس اگر آزمایش pH واژن را انجام دادید و نتیجه ی آن غیرعادی بود، باید با پزشک متخصص صحبت کنید تا به درستی نوع عفونت واژن را تشخیص دهد.

دانستن نکات علمی به شما کمک می کند تا با انجام کارهایی ساده یا پرهیز از برخی کارها، سالم تر باشید و از بیماری های احتمالی ای که در کمین شماست، در امان بمانید. برخی افراد از بیماری های مختلف آگاه نیستند و به همین دلیل ممکن است کارهایی (نظیر دوش واژینال) را انجام دهند که ریسک بالایی دارد.