چکاپ سلامت جنسی مردان

آزمایش چکاپ جنسی مردان شامل بیماری‌هایی است که از طریق ارتباط جنسی منتقل می‌شوند. آزمایش چکاپ سلامت جنسی آقایان شامل بررسی ایدز، هپاتیت سی (C)، تبخال تناسلی، کلایمیدیا، سوزاک، سفلیس، هپاتیت ب (B)، آزمایش سرطان پروستات می باشد. همه ی آقایان بهتر است پیش از ارتباط جنسی این آزمایش را انجام دهند. مدت زمان تحویل جواب آزمایش 5 تا 8 روز می باشد.

آزمایش های چکاپ جنسی مردان چیست؟

• ایدز:

آزمایش ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) تعیین می‌کند شما به HIV آلوده شده‌اید یا نه. HIV ویروسی که سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف می کند و می تواند منجر به سندرم نقص ایمنی اکتسابی یا AIDS شود.

برخی آزمایشات HIV وجود آنتی‌بادی‌هایی را که سیستم ایمنی بدن شما در واکنش به عفونت HIV تولید می‌کند بررسی می‌کند. سایر آزمایش‌های HIV به دنبال شواهدی از خود ویروس هستند. آزمایشات سریع می‌توانند ظرف مدت 20 دقیقه نتیجه بگیرند.

آزمایش HIV برای کاهش سرعت انتشار عفونت HIV ضروری است. بسیاری از افراد از آلوده بودن به HIV اطلاع ندارند، بنابراین ممکن است اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از انتشار ویروس به دیگران کمتر باشد.

همچنین، تشخیص زودرس اغلب منجر به درمان زودتر با داروهایی می‌شود که ممکن است پیشرفت به ایدز را به تأخیر بیندازند.

• هپاتیت C :

هپاتیت C یک عفونت ویروسی است که باعث التهاب کبد می‌شود و گاهی منجر به آسیب جدی کبد می‌شود. ویروس (HCV) از طریق تماس با خون آلوده و رابطه‌ی جنسی منتشر می‌شود.

تا همین اواخر، درمان هپاتیت C به تزریق هفتگی و داروهای خوراکی نیاز داشت که بسیاری از افراد آلوده به HCV به دلیل سایر مشکلات سلامتی یا عوارض جانبی غیرقابل قبول، نمی‌توانستند از آنها استفاده کنند. امروزه HCV مزمن با داروهای خوراکی که هر روز به مدت دو تا شش ماه مصرف می شود قابل درمان است.

هنوز هم، تقریباً نیمی از افراد مبتلا به HCV نمی‌دانند که به این ویروس آلوده شده‌اند، عمدتا به این دلیل که هیچ علامتی ندارند و ظهور آن ممکن است ده‌ها سال طول بکشد. به همین دلیل، گروه ویژه خدمات پیشگیری ایالات متحده توصیه می‌کند که همه بزرگسالان 18 تا 79 ساله از نظر هپاتیت C مورد غربالگری قرار گیرند، حتی افرادی که علائم یا بیماری کبدی شناخته شده ندارند. 

• تبخال تناسلی: 

تبخال دستگاه تناسلی یک بیماری STD شایع است. با این حال، بسیاری از افرادی که به این بیماری مقاربتی مبتلا هستند، از وجود آن بی‌خبر هستند. تبخال دستگاه تناسلی به طور مکرر هیچ علائمی ندارد، بنابراین بدون اطلاع از آن، ممکن است آن را انتقال دهید. همچنین وقتی علائم رخ می‌دهد، به راحتی می‌توان آنها را با بیماری‌های دیگری اشتباه گرفت. بدون آزمایش کافی، فرد ممکن است یک شریک جنسی را آلوده کند.

آزمایشاتی که برای تشخیص یا غربالگری تبخال دستگاه تناسلی استفاده می شود عبارتند از:

1. تست  PCR: می‌تواند تشخیص دهد که شما تبخال دستگاه تناسلی دارید حتی اگر علائمی هم ندارید. آزمایش PCR به دنبال تکه های DNA ویروس در نمونه گرفته شده از سلول‌ها یا مایعات حاصل از زخم دستگاه تناسلی یا مجاری ادراری است. این یک آزمایش معمولاً برای تشخیص تبخال دستگاه تناسلی است و بسیار دقیق است.
2. کشت سلول: در حین معاینه، ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌تواند از سلول‌های زخم نمونه ای گرفته و به دنبال ویروس هرپس سیمپلکس یا HSV  در زیر میکروسکوپ بگردد.

 

• کلایمیدیا:

کلایمیدیا یک بیماری باکتریایی مقاربتی است که گاهی بدون هیچ علائمی است. غربالگری و تشخیص کلامیدیا نسبتاً ساده است.

آزمایش عبارتند از:

1. آزمایش ادرار:

یک نمونه از ادرار شما در آزمایشگاه برای وجود این عفونت تجزیه و تحلیل می شود.

در مردان یک سواب بسیار باریک را از انتهای آلت تناسلی آن‌ها وارد کرده و نمونه گیری می‌کنند.

• سوزاک:

سوزاک عفونت ناشی از باکتری مقاربتی به نام Neisseria gonorrhoeae است. این بیماری می‌تواند مردان و زنان را آلوده کند. سوزاک اغلب در اندام مرطوب و گرم بدن تکثیر پیدا می‌کند. معمولا مجرای ادرار، راست روده یا گلو تحت تاثیر این عفونت قرار می‌گیرند . در زنان، سوزاک می تواند دهانه رحم را نیز آلوده کند.

با استفاده از یک سواب، نمونه‌ای از مایعات را از ناحیه‌ی مشکوک به عفونت مانند آلت تناسلی،  راست روده یا گلو برداشته و روی لام شیشه‌ای قرار می‌دهند.

اگر پزشک، به عفونت مفصلی یا عفونت خون مشکوک باشد، این آزمایش با برداشتن خون یا قرار دادن یک سوزن در مفصل مشکوک به عفونت، نمونه برداری لازم انجام می‌شود.

• سفلیس:

سفلیس یک بیماری عفونی است که در اثر باکتری T. pallidum ایجاد می‌شود. این باکتری‌ها می‌توانند از طریق تماس مستقیم با یک زخم سیفلیتیک بین افراد پخش شوند.

این زخم‌ها ممکن است روی پوست یا غشاهای مخاطی واژن، مقعد، راست روده، لب ها یا دهان ایجاد شوند.

آزمایش این بیماری به روش‌ها زیر انجام می‌شود:

1. آزمایش خون:  این آزمایش‌ها عفونت فعلی یا گذشته را تشخیص می‌دهند، زیرا آنتی‌بادی‌های باکتری سفلیس برای سالهای زیادی وجود خواهد داشت.
2. مایعات بدنی: پزشک می تواند مایعات را از یک قسمت در طی مرحله اولیه یا ثانویه ارزیابی کند.

 

• هپاتیت B :

هپاتیت B یک عفونت جدی کبدی است که توسط ویروس هپاتیت ب (HBV) ایجاد می‌شود. برای برخی از افراد، عفونت هپاتیت B مزمن می‌شود، یعنی بیش از شش ماه طول می‌کشد. ابتلا به هپاتیت B مزمن خطر ابتلا به نارسایی کبدی، سرطان کبد یا سیروز را افزایش می‌دهد.

تشخیص این بیماری با آزمایش خون افراد قابل انجام است. همچنین ایمنی بدن شما نسبت به این بیماری نیز به همین‌ صورت قابل سنجش است.

• سرطان پروستات:

آزمایش PSA یک آزمایش خون است که در درجه اول برای غربالگری سرطان پروستات استفاده می‌شود. این آزمایش میزان آنتی ژن مخصوص پروستات یاprostate specific antigen را در خون شما را اندازه‌گیری می‌کند. PSA پروتئینی است که توسط بافت سرطانی و غیر سرطانی در پروستات تولید می‌شود. پروستات نیز غده‌ی کوچکی  است که در مردان زیر مثانه قرار دارد.

این آنتی‌ژن بیشتر در منی وجود دارد که در پروستات تولید می شود؛ اما مقادیر کمی از PSA به طور معمول در خون گردش می‌کند.

آزمایش PSA می تواند سطح بالایی از PSA را که ممکن است وجود سرطان پروستات را نشان دهد، تشخیص دهد. با این حال، بسیاری از بیماری‌های دیگر، مانند بزرگ شدن یا ملتهب شدن پروستات نیز، می‌توانند سطح PSA را افزایش دهند. بنابراین، تعیین علت وجود PSA بالا در خون ممکن است کمی پیچیده باشد.

سرطان پروستات بسیار شایع است و در صورت تشخیص به موقع می‌توان آن را درمان کرد. با استفاده از آزمایشات غربالگری، می‌توان مرگ و میر ناشی از این بیماری را کاهش داد.

در ضمن در مردانی که قبلا به سرطان پروستات مبتلا شده‌اند نیز، این آزمایش کاربردی است. زیرا میزان آنتی‌ژن این افراد، نشان‌دهنده‌ی میزان اثربخشی درمان‌های مورد استفاده و یا عود کردن یا نکردن مجدد بیماری خواهد بود.